Ja natuurlijk wil de elite over beperken helemaal niks horen. Het zijn transactionisten d.w.z. ze melken mensen. Ze leven van transacties tussen mensen. Van bemoeienis met intermenselijke wisselwerkingen. Ze assisteren transacties (vervoer, opslag, distributie, geleiding, providing), interveniëren in transacties (handel, banken, makelen, verzekeren), initiëren transacties (politiek, reclame, marketing, journalistiek), vernieuwen en repareren transacties (advocatuur, toegepast onderzoek), administreren transacties (statistiek, boekhouden), en belasten transacties (overheden).

Het transactionisme – de neiging het verkeer tussen mens en omgeving te willen formaliseren en in die geformaliseerde vorm te intensiveren – heeft net als elke bemoeizucht drie à vier drijfveren die door elkaar heen lopen:

  • geld: als je er een vinger tussen hebt, kun je daar iets voor rekenen, er geld uitslaan;
  • controle en macht: als het waarneembaar is, is het communiceerbaar, voorspelbaar en eventueel regelbaar;
  • nieuwsgierigheid en contact: als het waarneembaar is, kun je er iets van leren of oppikken; plus je bent niet alleen.

Transactionisme, de goeden niet te na gesproken, gaat vaak gepaard met energie-verslaving (hun hoofdmiddel), obsessie voor wetenschappelijke toekomstmuziek (hun lokmiddel) en voor grenzeloosheid (verse markten, nieuwe klanten).

Zie ook het onderscheid between somewhere’s (“change is loss”) and anywhere’s (who control the commanding heights of political and cultural power) in Goodhart D., The Road to Somewhere: The New Tribes Shaping British Politics, Penguin, London, 2017

 

♦  All text contents are free to use
♦  Comments etc: ina@afwendbaar.nl
♦  This site doesn't use cookies
♦  and doesn't apply user tracking